Κατά καιρούς έχουμε μιλήσει για τα αναπτυξιακά ορόσημα και πότε το παιδί κατακτά κάθε στάδιο κίνησης. Ένα από τα πρώτα ορόσημα που κάνει το μωρό να φεύγει από την αγκαλιά της μαμάς του και να προσπαθεί να ανακαλύψει το κόσμο γύρω του είναι το έρπισμα πρώτα και το μπουσούλημα αμέσως μετά. Μπουσούλημα θεωρείτε η θέση του μωρού στο έδαφος όπου στηρίζεται στα τέσσερα του άκρα σε τετραποδική θέση σαν να σχηματίζει ένα μικρό "τραπεζάκι". Στην αρχή όταν προσπαθεί να μεταφερθεί σπρώχνει με τα χέρια και τα πόδια του και σέρνει τη κοιλιά του στο έδαφος σαν να έρπετε.
Στη συνέχεια όταν νιώσει οτι έχει δύναμη στα χέρια και στα πόδια μεταφέρει το σώμα του σε τετραποδική θέση στηριζόμενο στα πόδια και στα χέρια. Συνήθως του είναι δύσκολο να μετακινήσει τα άκρα και να μπουσουλήσει αλλά στην αρχή δοκιμάζει το βάρος του και τη δύναμή του κάνοντας μπρος - πίσω σαν να κάνει κούνια με αποτέλεσμα να εναλλάσσει το βάρος του από τα χέρια στα πόδια. Όταν νιώσει έτοιμο τότε προσπαθεί να μεταφερθεί μπουσουλώντας.
Πάρα πολλοί είναι οι γονείς που λένε εμένα δε μπουσούλησε καθόλου, περπάτησε κατευθείαν και φυσικά άλλοι που το μωράκι τους περπάτησε και μετά δοκίμασε και το μπουσούλημα. Η αναπτυξιακή σειρά είναι έρπησμα - μπουσούλημα - ορθοστάτηση - περπάτημα. Τώρα αν κάποιο από αυτά τα πρώτα στάδια δε κατακτηθεί καθόλου και το παιδί περάσει κατευθείαν στο περπάτημα δε σημαίνει κάτι απαραίτητα. Δε σημαίνει ότι το παιδί δε θα μπορέσει να περπατήσει ή δε θα είναι σταθερό στη βάδισή του και θα πέφτει. Για κάποιο λόγο απλά δε πέρασε από αυτό το στάδιο. Ή ίσως να σημαίνει ότι δε του δόθηκε η ευκαιρία να το κάνει, δηλαδή ότι αυτό το παιδί δεν έπαιζε στο χαλί στο πάτωμα με τους γονείς, ή ήταν ενα παιδί που για κάποιο λόγο δεν άντεχε να βρίσκεται στο έδαφος και ήθελε τη συνεχόμενη αγκαλιά.
Όλοι οι γονείς βλέπουμε ως στόχο το περπάτημα και την ομιλία του παιδιού και πολλές φορές τα ενδιάμεσα στάδια τα ξεχνάμε ή δε τους δίνουμε τη πρέπουσα σημασία. Εννοείται δε θα πρέπει να αγχώνει τους γονείς ένα παιδί που δε μπουσουλάει ανάμεσα στους 7-9 μήνες ή ένα παιδί που άργησε να περπατήσει με ένα μήνα καθυστέρησης. Ο γιατρός του παιδιού θα καθοδηγήσει το γονέα και θα τον ανησυχήσει όταν αυτό πραγματικά χρειαστεί. Αυτό που θα μπορούσαμε εμείς να κάνουμε ως γονείς, είναι να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αναπτύξουν ενα κινητικό ορόσημο πιο εύκολα ή πιο γρήγορα αν θέλετε. Παρακάτω υπάρχουν μερικές εύκολες ασκήσεις που μπορείτε να κάνετε με τα παιδιά σας κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν είναι ευδιάθετα και όχι πολύ φαγωμένα για να μην ενοχληθούν.
1. Βάζοντας το παιδί στα πόδια σας μπορείτε κουνώντας το πόδια σας δεξιά αριστερά να ρολλάρετε το σώμα του παιδιού πάνω σε αυτά. Το ρολλάρετε τόσο όσο να φτάσουν να ακουμπήσουν τα χέρια του στο έδαφος και να στηριχτεί ή να πιάσει με το ένα χέρι ένα παιχνίδι. Αυτή η άσκηση βοηθά στη στήριξη του σώματος στα χέρια.
2. Σε αυτή τη θέση μπορείτε να παίζεται για όση ώρα αρέσει στο παιδί. Αν θέλετε να είστε και εσείς ξαπλωμένοι μπροστά από το παιδί και να το βλέπετε και να του μιλάτε, μπορείτε αντί για τα πόδια σας ή τα πόδια του συζύγου να βάλετε μια κουβέρτα τυλιγμένη σε ρολό ή ένα ρολό μαξιλάρι. Πάντα βρίσκεστε σε κοντινή απόσταση από το παιδί έτσι ώστε να μη σας κυλήσει και τραυματιστεί. Το σημαντικό σε αυτή τη στάση είναι η στήριξη στα χέρια του.
3. Εδώ φαίνεται η μεταφορά από τη καθιστή θέση σε τετραποδική θέση. Στη συνέχεια αυτής της άσκησης μπορείτε να σηκώσετε λίγο τη λεκάνη του μωρού και κρατώντας αυτή να τη κάνετε εμπρός - πίσω με επανάληψη έτσι ώστε να μεταφέρεται η δύναμη από τα χέρια στο πόδια και ανάποδα.
Όλες οι παραπάνω ασκήσεις γίνονται για να βοηθήσετε το παιδί σας να ολοκληρώσει μια δεξιότητα και για να παίξετε και να διασκεδάσετε. Δε πρέπει να γίνονται καταναγκαστικά, ούτε με άγχος. Έτσι θα το απολαύσετε και οι δυο.
Το φωτογραφικό υλικό αποτελεί προσωπικό δεδομένο και απαγορεύεται η αντιγραφή, αναδημοσίευση και οποιαδήποτε άλλη χρήση του.
