Ο 10ος ταυτόχρονος πανελλήνιος θηλασμός έφτασε και θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3/11/2019. Μια ενωμένη γιορτή που ταυτόχρονα πραγματοποιείται σε όλη την Ελλάδα και που δηλώνει ότι οι άνθρωποι είναι ενωμένοι στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα.
Έτσι και για εμένα όταν το 2014 έγκυος τότε στον Δημήτρη μου έστειλε μήνυμα μια φίλη και με ρωτάει αν θέλω να μπω σε μια ομάδα θηλασμού που θα δημιουργηθεί στην πόλη μας, την Τρίπολη χωρίς να ξέρω είπα ναι. Είχα θηλάσει τον Παναγιώτη μου ένα χρόνο και τότε ανυπομονούσα να έρθει το δεύτερο μωράκι και να θηλάσω και εκείνο μιας και ο θηλασμός ευτυχώς ήταν για μένα ήταν μια ευχάριστη διαδικασία.
(Τα πρώτα μέλη της ομάδας και η πρώτη μας συνάντηση για την οργάνωση του πρώτου ταυτόχρονου για εμάς)
Έτσι απλά μπήκα στην ομάδα και ξεκίνησαν οι συναντήσεις για το πώς θα διεκπεραιώσουμε και εμείς αυτή τη γιορτή και πώς θα την πραγματοποιήσουμε σε μια πόλη που κάτι αντίστοιχο δεν είχε γίνει πάλι. Θα τολμήσω να πω ότι ο κόσμος ήταν αρκετά διστακτικός στην αρχή αλλά όταν είδε ότι για εμάς τις μητέρες ο θηλασμός είναι κάτι φυσιολογικό και όπως εμείς οι ενήλικες τρώμε και πίνουμε στη πλατεία Πετρινού έτσι και τα μωρά μας μπορούν να κάνουν το ίδιο.
Αυτό που μου έκανε ευχάριστη εντύπωση είναι ότι τελικά υπήρχε ανάγκη για τη πόλη και για τις μαμάδες της, να υπάρχει μια αγκαλιά και μια κατανόηση για τον δύσκολο δρόμο της μητρότητας και του θηλασμού. Γνώρισα υπέροχες μαμάδες με τις οποίες ανταλλάσαμε εμπειρίες και προσπαθούσε η μια να καθοδηγήσει την άλλη. Το ευχάριστο ήταν ότι η Τρίπολη μας στήριξε σε όλη αυτή τη προσπάθεια μας μαζί και οι επαγγελματίες υγείας και όχι μόνο.
Από το 2014 και μετά κάθε χρόνο μέχρι και σήμερα γιορτάζαμε την εβδομάδα θηλασμού και τον δημόσιο ταυτόχρονο αλλά παράλληλα προσπαθούσαμε να κάνουμε και ενημερωτικές δράσεις για εμάς και τις μητέρες οι οποίες ήταν υπέροχο πόσο πολύ τις αγκάλιασε η κοινότητα της πόλης.
Το 2015 είχα τη χαρά να θηλάσω και εγώ στον ταυτόχρονο που έγινε τότε, αλλά επειδή έλειπα από την Τρίπολη και ήμουν εξωτερικό το έκανα μαζί με μια άλλη Ελληνίδα μαμά και η στιγμή ήταν υπέροχη. Την επόμενη χρονιά είχα τη χαρά να θηλάσω πάλι στον ταυτόχρονο και μάλιστα επειδή το παιδί ήταν μεγαλύτερο σχεδόν 2 ετών και εκεί αντιλήφθηκα ότι μάλλον αυτός ήταν ο τελευταίος μου θηλασμός ήμουν και συναισθηματικά φορτισμένη. Γιατί μπορεί ο θηλασμός να είναι δύσκολος, μπορεί να είναι κουραστικός αλλά τέτοια εμπειρία δε θα έρθει πάλι. Τη ζεις για συγκεκριμένη περίοδο και αυτό το δέσιμο που αισθάνεσαι με το παιδί για εκείνη τη δεδομένη χρονική περίοδο, αντίστοιχο δεν έρχεται.
Τώρα πια μετά από 5 χρόνια στην ομάδα κρατάω τις τόσες όμορφες στιγμές που είχα μαζί με την ομάδα, με τις φίλες που έκανα και με τις νέες μαμάδες που βοήθησα περιγράφοντας τις δικές μου εμπειρίες από το θηλασμό αλλά έφτασε η στιγμή να αποχωρήσω σιγά σιγά. Ήδη είμαι ελάχιστα ενεργή λόγω μειωμένου χρόνου αλλά μένω στην ομάδα μόνο για συναισθηματικούς λόγους. Καλώ λοιπόν όποια νέα μαμά θέλει να μοιραστεί την εμπειρία της και τις γνώσεις της στο θηλασμό και να μπει στην τοπική ομάδα ως μέλος για να βοηθήσει τα υπόλοιπα κορίτσια στις δράσεις που θα γίνονται. Παρακαλώ όποια ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει μιας και είναι χαρά μας να μεγαλώνει αυτή η ομάδα και να μην εξαφανιστεί σιγά σιγά. Για μένα αυτό το ταξίδι έφτασε στο τέλος και ευχαριστώ τα κορίτσια της ομάδας που μαζί το πέρασαμε όλο αυτό. Σας αγαπώ πολύ