Όταν ξεκίνησα να θηλάζω το δεύτερο μικρό μου το μόνο που δεν είχα σκεφτεί ποτέ είναι ο αποθηλασμός. Έννοια μου ήταν να εδραιωθεί ο θηλασμός και να ανταποκριθώ στις ανάγκες του παιδιού. Ο θηλασμός ήταν σχεδόν όλες τις στιγμές απολαυστικός. Ακόμα και από το μαιευτήριο όταν για δεύτερη φορά πληγώθηκαν οι θηλές μου και ας ήμουν πλήρως ενημερωμένη για το πώς να μη γίνει αυτό πάλι.
Ο χρόνος κυλούσε με τα πάνω του και με τα κάτω του, με τα ξενύχτια τους μαραθώνιους θηλασμούς αλλά και με όμορφες καθημερινές στιγμές. Όταν ο Δημήτρης έκλεισε το χρόνο, ο θηλασμός πια ήταν παιχνιδάκι, δε πονούσε, δεν ήταν τίποτα δύσκολο ίσα ίσα που με διευκόλυνε στο να τον κοιμίσω ή να τον παρηγορήσω οποιαδήποτε στιγμή. Αυτό που μεγάλωνε βέβαια ήταν η κούραση και περισσότερο η σωματική αφού το αυχενικό μου και το χέρι μου είχαν υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία, ίσως λόγω ευαισθησίας. Ακόμα και τότε δε σκέφτηκα τον αποθηλασμό. Εξάλλου είχα ένα παιδί που πραγματικά απολάμβανε τους θηλασμούς και ηρεμούσε πολύ με αυτούς, ήθελα να γίνει φυσικός αποθηλασμός και όταν το παιδί θα επέλεγε τη στιγμή που δε θα τον ενδιέφερε το στήθος τότε θα ήταν η σωστή στιγμή να αποθηλάσω.
Όταν πια το παιδί πλησίαζε στα δύο, ήταν αρκετές οι φορές που οι θηλασμοί μου προκαλούσαν δυσφορία, ψυχολογική πίεση και κούραση σωματική. Το παιδί συνέχιζε να ξυπνά αρκετές ακόμα φορές μέσα στη νύχτα αλλά στη μέρα δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θήλαζε μόνο πριν από το μεσημεριανό και το βραδινό ύπνο και μέσα στη νύχτα δυο φορές ακόμα.
Το πρώτο που ήθελα να κάνω όταν πια μπήκα στη διαδικασία σκέψης ότι θα ήθελα ιδανικά σε μισό χρόνο ή σε λίγους μήνες να αποθηλάσω ήταν να «ξε-συσχετίσω» το θηλασμό με τον ύπνο. Μου φαινόταν το πιο δύσκολο κομμάτι και σκέφτηκα να ξεκινήσω από τα δύσκολα για να δω και τις προθέσεις του παιδιού. Στην ώρα ύπνου λοιπόν, διάβαζα και στα δύο παιδιά μου ταυτόχρονα ένα παραμύθι, οπότε την ώρα του παραμυθιού θήλαζα και ενημέρωνα τον Δημήτρη ότι όταν τελειώσει το παραμύθι θα τελειώσει και το στήθος. Φάνηκε να το κατάλαβε και να ικανοποιείται και παρά τις αμφιβολίες μου το παιδί δέχθηκε να κοιμηθεί στην αγκαλιά μου δίχως να θηλάσει αφού είχε θηλάσει πριν ένα λεπτό με ανοιχτό το φως. Συνέχισα το ίδιο κάθε βράδυ και κάθε μεσημέρι ώσπου όντως το παιδί πια κοιμόταν δίχως το στήθος και μάλιστα δε ζήταγε ούτε την αγκαλιά αλλά ήθελε να ξαπλώσει στο κρεβάτι του μετά το παραμύθι. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που όταν κάθε φορά τον ενημέρωνα ότι σε λίγο το παραμύθι τελειώνει οπότε θα τελειώσει και το γάλα αφαιρούσε μόνος του το στήθος λέγοντας τέλος. Αφού λοιπόν όλο αυτό πήγε πολύ καλά αποφάσισα να κάνω ένα μικρό κόλπο που σκέφτηκα μήπως έτσι αποθήλαζα. Ένα τρόπο που δε θα ήταν σε καμία περίπτωση βίαιος αλλά θα ήταν και λίγο καθοδηγούμενος.
Αποθήλασα το ένα μου στήθος εντελώς. Πώς το έκανα;; Απλά δε το έδινα. Μόνο αραιά και που αν με ενοχλούσε, αλλά γρήγορα πια είχε αδειάσει εντελώς αφού οι θηλασμοί ήταν λίγοι συνολικά μέσα στη μέρα. Μετά από καιρό αφού ένιωσα ότι το παιδί δε θα ζοριζόταν ή δε θα έκλαιγε αν δε θήλαζε πήρα την απόφαση ότι όταν θα ξύπναγε μέσα στη νύχτα που θα ήταν ιδιαίτερα νυσταγμένος θα δώσω το άδειο στήθος. Έτσι και έκανα. Έδωσα το άδειο στήθος αλλά συνάμα του έλεγα, δεν έχει, τελείωσε αγκαλίτσα και ύπνο. Θήλασε πέντε δευτερόλεπτα και το άφησε. Δε το πίστευα. Φοβόμουν μη το ενεργοποιήσει πάλι, αλλά όχι δεν έγινε. Έτσι αποφάσισα να μη δώσω πάλι το γεμάτο στήθος αλλά την επόμενη να κάνω το ίδιο πάλι. Συνολικά το παιδί γκρίνιαξε τρείς τέσσερις φορές επειδή δεν είχε το στήθος αλλά πολύ γρήγορα το ξεπερνούσε με αγκαλιά. Πάει ένας μήνας πια που δεν θηλάζει. Υπήρξαν μερικές φορές που ζήτησε στήθος επειδή είχε χτυπήσει ή ήταν λίγο ανήσυχος και όταν του εξηγούσα ότι έχει τελειώσει επέμενε οπότε και του έδωσα το άδειο στήθος και δεν έκανε καν θηλαστική κίνηση.
Το μαγικό ταξίδι του θηλασμού είχε τελειώσει για εμάς. Θεωρώ αναίμακτα, δίχως πίεση, δίχως βία. Σίγουρα τον οδήγησα εγώ στον αποθηλασμό αλλά αν δεν ήταν καθόλου δεκτικός φαντάζομαι ότι δε θα αποθήλαζε. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ακόμα έχω πολλά ταξίδια να ζήσω με τα παιδιά μου και είμαι έτοιμη και για τα επόμενα..
